Werkbezoek Gambia - februari 2019

Van 22 februari tot en met 1 maart waren Jos Sierhuis en Rienk en Petra Bijlsma in Gambia voor het jaarlijkse werkbezoek. Hieronder volgt hun reisverslag.

Zaterdag - ‘s Ochtends was er tijd voor een recreatief programma. Een bezoek aan een levendige, uitgestrekte markt in Serekunda, echt bestemd voor de lokale bevolking en totaal niet bedoeld voor toeristen. Dat maakte het juist aantrekkelijk voor ons. De tocht ernaar toe was al een juweeltje. Wij maakten dit jaar gebruik van taxi’s en werden gereden door Joseph, een coole, sympathieke rasta- jongeman. Hij bleef de rest van de week onze chauffeur. Bijzonder voor Joseph was dat hij door onze bezoeken aan scholen in een ander deel van het land, op afstand van de kust waar de toeristen verblijven, in aanraking kwam met een aspect van het leven en scholen in Gambia dat hij niet kende. Hij gaf aan onder de indruk te zijn. Na de markt bezochten wij nog een krokodillenpark, waar ook een museum is met informatie over de geschiedenis van Gambia. Opvallend was dat negatieve gebeurtenissen, die hebben plaatsgevonden, niet werden verzwegen. Zaterdagmiddag werd het tijd om ons met het echte doel van ons bezoek bezig te gaan houden en werden de vergaderingen, die de komende dagen zouden plaatsvinden, voorbereid.

Zondag - Het eerste werkoverleg was met belangrijke contactpersonen in Gambia: Kira Dalton, een Engelse dame, die van onschatbare waarde is voor ons, en Kemo Bah, eveneens een waardevolle Gambiaanse zakenpartner, de toekomstige General Manager van het toekomstig Gambiaans Management Team. Hierover leest u later meer. Tijdens een werklunch konden wij de stand van zaken in Gambia doornemen en de belangrijke vergadering met het nieuwe Management Team op woensdag met hen voorbereiden.

Maandag - Vroeg op pad met Joseph om eindelijk een bezoek te brengen aan ‘ons’ schooltje, zoals we de Big Tree Nursery school vaak noemen. Maar eerst kennismaken met de nieuwe headmaster van de Lower Basic School, een aardige, bevlogen man, waar wij vertrouwen in hebben. De vorige is met de noorderzon vertrokken na een droevig conflict in de community over het clandestien afvoeren van zand uit de plaatselijke zandmijn. Er zijn zelfs doden gevallen. De rust is gelukkig weergekeerd. Beide scholen zijn op hetzelfde terrein, beide headmasters hebben een goed contact met elkaar en met de community van Faraba Banta. Bij onze aankomst was iedereen in de lokalen hard aan werk. Het was interessant te zien hoe de lesjes echt gaan en niet zijn georkestreerd. Het liep prima. Het was prachtig te zien hoe enthousiast de kinderen leren, spelenderwijs vaak en hoeveel zij al kunnen. De kinderen zien er netjes en gezond uit. Het leidt geen twijfel dat deze kinderen een goede stabiele leer/schoolbasis hebben door het onderwijs dat zij krijgen op de Nursery school en de manier waarop de teachers omgaan met de kinderen. Die is liefdevol en adequaat. Het is mooi dat wij, mede dankzij uw hulp hieraan kunnen bijdragen. Maar er moest ook vergaderd worden met de teachers van de school. Dat gebeurde in goede harmonie. Wij konden computers geven, een gift van de Dalton Scholengemeenschap, waar men erg blij mee was. Jawo, een jonge ambitieuze teacher zag direct nieuwe horizonten verschijnen!Tijdens een inspectie van het gebouw en de speelplaats bleek dat in het gebouw de termieten zich hadden vergaloppeerd aan een deel van het lesmateriaal. Gelukkig niet aan het dak, wel randjes van boeken geknabbeld etc. Het lesmateriaal moet dus beter worden opgeborgen in de voorraadruimte. Er is geen elektriciteit in het gebouw. We willen uitzoeken of het mogelijk is dat te realiseren. Er is, zeker in de toekomst, behoefte aan.  Ook bleek dat een aantal van de speelattributen toe is aan reparatie of vervanging. Gelukkig kan dat, ook weer mede dankzij uw donaties. Het is belangrijk dat de kinderen veilig buiten spelen.

Na het bezoek aan de school hebben wij een bezoek gebracht aan de compound waar Amie, een van de teachers, woont. Zij was trots ons haar woonomgeving te kunnen laten zien. Zij woont daar met haar echtgenoot, haar co-wife, en hun kinderen. In prima harmonie. Dankzij deze situatie is zij in staat om te werken en nog een opleiding te volgen. Overigens met goedkeuring van haar echtgenoot, zo werd vermeld. Tsja, dat is andere koek dan wij gewend zijn. Voor ons was het interessant te zien hoe het leven zich afspeelt achter de muren van de compounds.

Dinsdag - Deze dag bezochten wij de Humanity School of Learning, opgezet en geleid door een Gambiaan die in Duitsland heeft gestudeerd, maar is teruggekeerd naar zijn land met de intentie bij te dragen aan de ontwikkeling ervan. En man met een uitzonderlijke levensloop en tomeloze energie. Met veel steun vanuit het Westland kon hij zijn school voorzien van meubilair, leer- en hulpmiddelen. De school is er voor de echt kansarme kinderen in de samenleving, gehandicapten, wezen, de allerarmsten. Doordat een vaste groep donoren ontbreekt, is het elke maand wel de vraag of hij rond kan komen en of hij zijn team salaris kan betalen. Wij denken dat het mooi en goed zou zijn als er in de toekomst sprake kan zijn van wederzijdse inspiratie en uitwisseling van ervaring. Dus is voorgesteld dat de teams van beide scholen elkaar ontmoeten.

Woensdag - Weer een bezoek aan de Big Tree Nursery school. Nu werden wij ontvangen met liedjes en dansjes, zo bijzonder om mee te maken. Enthousiaste kindjes die blij en trots laten zien wat zij al hebben geleerd. Staand voor de groep liet een leerling zien hoever men was met spellen en tellen. Afgewisseld door muziek. Er werden ook wedstrijdjes gehouden, hardlopen bijvoorbeeld en stoelendans. Daar werd fanatiek aan meegedaan en soms een beetje gehuild als hij/zij verloor. Ach, dat is overal hetzelfde, gelukkig. We namen hartelijk en voldaan afscheid van iedereen in de hoop elkaar volgend jaar weer te zien. Joseph zou ons brengen naar een volgende locatie, maar… zijn taxi wilde niet meer starten. Wat nu? Na een poos steeds weer proberen werd een groep leerlingen van de Basic School gemobiliseerd, zij duwden met alle kracht en onder vrolijk gejoel kwam de auto in beweging en ging uiteindelijk de motor weer aan. Gelukkig, want je realiseert je wel dat je daar staat met een defecte auto in the middle of nowhere.

Na het bezoek wachtte ons een zeer belangrijke vergadering. Tijdens deze vergadering werd bevestigd dat het dagelijks bestuur in handen komt van het Gambiaans Management Team, met Kemo Bah als General Manager, een boekhouder en een facilitair manager. Er is samenwerking met andere Nursery schools die zijn opgericht door Kira Dalton. Zij blijft betrokken, maar meer op de achtergrond.  Alle scholen vallen nu onder het bovengenoemd Management Team. Ook komt de rol van de stichting wat meer op de achtergrond. Vanzelfsprekend volgen wij alle ontwikkelingen op de voet en blijven wij in veel opzichten betrokken. Het onderling vertrouwen is stevig verankerd. Het was een harmonieuze bijeenkomst met uitstekend resultaat. Wij zijn hier heel blij mee.

Donderdag - Was de dag om de week te evalueren. Dat deden wij in de ochtend op het terras van ons hotel.  In de middag hebben wij nog een heerlijke strandwandeling gemaakt om de hoofden weer leeg te maken. En ja, het einde van ons verblijf in Gambia naderde, want vrijdagmiddag vertrokken wij.

Conclusie - Onze reis valt bijzonder geslaagd te noemen. Er zijn stappen gezet op het gebied van schoolmanagement en het wederzijds vertrouwen is gegroeid. Het gaat goed op de Big Tree Nursery school!